Renovatie en Verbouwing
Tussen april 1998 en april 1999 heeft Woningstichting Sint Servatius de 104 huisjes van de Ravelijn voor 2,6 miljoen gulden opgeknapt. Dat is twee keer zo veel geld als de huisjes in 1955 hebben gekost. Om de wijk een wat vrolijker aanzien te geven werd daarna begonnen met het schilderen van de buitenmuren. Die schilderbeurt startte overigens bijna een jaar later dan gepland omdat de bewoners en de architect het niet eens konden worden over de kleur. Uiteindelijk heeft de woningstichting toen maar een keuze gemaakt. De binnenring werd geel-blauw geschilderd, de buitenring geel. De kosten bedroegen 650.000 gulden. In november 1999, tweeënhalf jaar na ondertekeing van het convenant, was De Ravelijn eindelijk helemaal opgeknapt.
Behalve dat de buitenmuren zijn geschilderd, is tussen 1955 en 2020 niets veranderd aan het uiterlijk van de wijk. Zelfs het beeld van De Goede Herder en de gedenksteen van de Centrale Caritas sieren nog steeds in het wijkgebouw. Zo blijft een tastbaar aandenken aan het Maastrichtse woonschoolverleden voorlopig behouden.