De Studentenbuurt
Mede door de komst van de Rijksuniversiteit in Maastricht kwamen er eind jaren zeventig en begin jaren tachtig steeds meer studenten naar Maastricht. De kamermarkt kon deze toeloop nauwelijks aan, waardoor de gemeente op het idee kwam de vrijgekomen woningen in de Ravelijn aan studenten te verhuren. De eerste studenten arriveerden in augustus 1982. De voormalige woonschool werd steeds meer een studentenbuurt. De nieuwkomers en oud-Ravelijnbewoners moesten in het begin erg aan elkaar wennen, maar na verloop van tijd werd de sfeer beter.
In de Ravelijn woonden vooral studenten van de Stadsacademie voor Beeldende Kunsten, de Toneelacademie, het Conservatorium en de Rijksuniversiteit Limburg. Het Wijkcentrum werd in de jaren tachtig de centrale ontmoetingsplek, waar behalve een studentencafé ook optredens van theater- en popgroepen plaatsvonden. Er is zelfs een tijdlang een eetcafé geweest.
In de tweede helft van de jaren tachtig bleven de studenten in de Ravelijn wonen. Na hun studie bleven ze in de wijk, ze voelden zich er thuis en begonnen gezinnen te stichten. De Ravelijn werd steeds meer een gewone woonwijk, waarbij bewoners zich bewust waren van het bijzondere en karakteristieke van hun woonomgeving.
Woningstichting Servatius heeft de woningen in 1999 grondig gerenoveerd waarbij de woningen ook een kleur hebben kregen. Bij het aanbrengen van de kleuren geel en geel/blauw is rekening gehouden met de oorspronkelijke functionele opzet van de bebouwing in de wijk. Het wijkcentrum kreeg ook een nieuwe bestemming. Kunstenaarscollectief Plons, inmiddels SAM, ging de lokalen gebruiken als atelier- en expositieruimte. Onder de huurders van de ateliers waren ook diverse bewoners van de Ravelijn.